- lawirant
- сущ.• ловкач• триммер* * *♂ разг. ловкач, приспособленец* * *м разг.ловка́ч, приспособле́нец
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
lawirant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. lawirantncie; lm M. lawirantnci, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek sprytny, ostrożny, umiejący zawsze wybrnąć z kłopotliwej albo niewygodnej dla siebie sytuacji, nie narażając się innym osobom {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lawirant — m IV, DB. a, Ms. lawirantncie; lm M. lawirantnci, DB. ów pot. «człowiek postępujący sprytnie w kłopotliwych sytuacjach, zręcznie unikający narażania się komukolwiek» Sprytny, zręczny lawirant … Słownik języka polskiego
spryciarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} mężczyzna, chłopiec, obrotny, sprytny, dobrze radzący sobie w życiu; wyga, lawirant : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ten spryciarz to zawsze wybrnie z każdej sytuacji. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień